Martin Spierings

Bladeren vallen weer

Heiloo – Bergen visa versa (22 april 2009)

Ik snel voorbij een gigantisch huis, een boerderij met zomaar een beukenheg, jammerend staat daar het driedelig grijs met heuse autopech. Ik snuif met genoegen de zoete geur van hyacinten, en flits voort, langs bruine akkers en velden jonge binten.

Ik zie doorgroefde bruine koppen op zwarte laarzen,en geniet van de kleuren, witte, blauwe en diep paarzen. Heuvel op, heuvel af, mijn benen gaan verzuren,hoe lang fiets ik al?..... Het lijken mij wel uren. Verhitte gezichten snellen mij tegemoet, beleeft steek ik mijn hand op als een ware groet.

Er lijkt geen end aan te komen,weer een bocht en alsmaar die rijen bomen. Toch neurie ik zachtjes de klanken van Doe Maar, waar twee gebogen oudjes stoppen en zeggen; "Gaat u dan maar".Plots zie ik haar weer, gracieus, het meisje met het rode haar, Ik kan het niet ontkennen, ik heb toch echt een zwak voor haar.

Ik moet nu toch wel weer verder, de dood of de gladiolen, Ik op mijn racefiets, wat een doldrieste capriolen. Nu nog even op de pedalen een laatste jump gemaakt, het doet zeer, echt waar, maar ik heb me enorm vermaakt.

Mijn longen treuren hun gezang en klagen steen en been, maar ik heb genoten en geleden, ik ga er zo weer heen. Ik groet en koester u mijn trotse stalen ros, nu nog even geduld dan fietsen wij samen er weer  lustig op los.

Lees meer >> | 1482 keer bekeken

fietsen door je gedachten

Het afscheid nemen van je vorige werkgever heeft een enorme impact op je hele sociale leven, maar dat had ik al eerder verteld. 

Dat het ook iets positiefs geeft, is voor velen moeilijk te bevatten. Toch is het zo. Van een bevriende collega van de Artotheek kreeg ik een mooi zelf geschreven verhaal te lezen. Het relaas van het verhaal was, dat wil je ergens komen, neem dan die beslissing en doe het met volle overgave. Doe je het niet dan blijf je in het zelfde wereldje rondcirkelen en stomp je (misschien) uiteindelijk af. Veel mensen uit mijn omgeving vonden mijn besluit een moedig besluit maar ik zelf ervaarde dat niet zo. Ik ben nu in een andere wereld terecht gekomen, dat wel. Ook heb ik voorlopig veel vrije tijd en gebruik deze dan  om thuis nog enige noodzakelijke klussen af te maken of om bv. mijn website bij te houden of......... om te fietsen. Ja, inderdaad ik fiets (race) tegenwoordig veel. Nu speelt het mooie weer natuurlijk ook een rol mee, maar toch. Op dit moment heb ik net een mooie rit naar Bergen NH achter de rug en onder de klanken van de muziek van Annie Lennox (nummer Angel), snuif ik de zoete geuren van de bont gekleurde hyacinten op. De natuur buldert en barst uit zijn voegen. Ik voel me een echte Angel, maar thuis gekomen wel een vermoeide (Geluks)Angel. 

Lees meer >> | 1507 keer bekeken

........en toen was het alweer Pasen

Het is altijd prettig om even een stichtelijk woordje te schrijven want met rasse schreden komen de Paasdagen weer op ons af. Lekker twee dagen vrij, lekker eten en gezellig met de familie wat leuks doen. Daar is helemaal niks mis mee. Dus gewoon lekker blijven doen. Maar Pasen is van oudsher ook een historische gebeurtenis geweest.  Jezus van Nazareth heeft in zijn korte aardse periode de mensheid geprobeerd te laten inzien dat alleen ware liefde de oplossing is. Nee ik doe niet zweverig, het is gewoon een feit en je hoeft daarvoor al helemaal niet meteen voor naar de kerk. Denk er alleen eens wat vaker aan. Helaas begrijpen vele mensen deze opoffering niet. Ons ontbreekt het gewoon aan overtuiging dat men met liefde, en dan bedoel ik echte liefde, veel, heel veel, kan worden overwonnen. Het "Erbarmen Dich, Mein Got" uit de Matheas Passion van J.S. Bach vertaalt de emotie voortreffelijk. Natuurlijk zijn er mensen die deze boodschap wel goed hebben begrepen. Gelukkig maar. Pasen......... het is maar dat je het weet. Fijne dagen.

Lees meer >> | 1277 keer bekeken