Martin Spierings

Deja Vu

                                                                                                                    Steeds vaker gaan je gedachten terug naar vroeger. Via Schoolbank en Hyves dwaal je weer terug naar het verleden. Waar begon mijn loopbaan ook alweer? Na mijn middelbareschool belandde ik eerst een jaartje in de detailhandel. Een groenten en fruitzaak aan de Baden Powelweg in Amsterdam. Het was niet echt mijn ding en na een paar omzwervingen startte ik mijn carriere (wat een rot woord eigenlijk) bij de sjieke "Frans-Nederlandsebank": Paribas of te wel Banque de Paris et des Pays Bas.

Onwillekeurig gaan je gedachten naar vele leuke, mooie, zielige, droevige en gelukkige momenten. Gezichten paraderen als een filmopname langs je herinneringen. Voetballen in Zwitserland en Belgie. Je zou er zowaar melancholisch van worden. Maar  je loopbaan ging verder met tussendoor een hobbeltje wat men "verplichte militairedienstplicht"noemde. Weer terug bij de Paribas om vervolgens korte tijd later de overstap te maken naar mijn volgende - en laatste werkgever de ING. Ruim dertig jaar lang heb ik deze baas mogen dienen.  Een bijzondere en leerzame tijd met heel veel veranderingen.

Nu zit ik dus thuis en ben voortdurend op zoek naar een nieuwe baan. Behoorlijk moeizaam want het is ook nog eens kredietcrisis. Het maakt het er allemaal niet makkelijker op. Mijn schilderijen zijn een uitdrukking van deze moeizame periode. 

Maar toch klaag ik (nog) niet want ik nurie alweer:

"I am a poor lonesome cowboy and I am far a way from home"

Lees meer >> | 1394 keer bekeken

Voorjaar 2009

Lekker, het voorjaar kondigt zich in alle hevigheid aan. Zodra het zonnetje zich laat zien, kruipen we weer uit ons hol en laven wij ons aan die heerlijke warmte. De mensen zie je glimmen. De terrasjes lopen weer vol. We hebben er weer zin. Kredietcrisis of niet! We merken er toch nog niet veel van.  

Ik ga het niet over de bloemetjes en bijtjes hebben. Dat laat ik lekker aan anderen over. Maar over  algemenere zaken. Leukere zaken waarvan ik nog niet wist hoe leuk dat kan zijn. Zo zijn wij, Lida, Saskia en Hans afgelopen zondag naar het Amsterdams Historisch Museum geweest. Nu kan je natuurlijk zeggen "ben je daar nog nooit geweest????"  Ja, na tuurlijk wel, als kind. Maar verder dan David en Goliat kwamen wij nooit.  Onze interesses lagen toen anders. Maar wat hebben wij weer genoten. Chapeau voor de mensen van het "Historisch" . Alles zag er zeer verzorgd, fris en duidelijk en goed becommentarieerd uit.

Absoluut een aanrader.

Lees meer >> | 1505 keer bekeken

Voorjaarsgedachten

Vandaag 22 januari gaan mijn gedachten naar vroeger. Momenteel zit ik thuis en ben arbeidszoekende.

Omdat ik nu een halve huisman ben, die taken moeten natuurlijk ook uitgevoerd worden, heb ik naast het druk solliciteren, nog wat tijd over om na te denken over mijn toekomst. Dat ik mijn vorige werkgever heb moeten verlaten, is natuurlijk jammer. Je mist toch dat stukje sociale contact en niet te vergeten de zekerheid van een goed inkomen. Ik had het graag anders gezien. Maar om nu bij de pakken neer te gaan zitten gaat mij wat te ver. Ik heb nu tenminste voldoende gelegenheid om na te denken over wat ik nu precies wil met mijn loopbaan. Schilderen en "emotioneren" staan niet ter discussie. Dat wil ik blijven doen tot in het "blauwe hieneins". Daarom ben ik in deze periode veel aan het lezen en nadenken. Ook speur ik internet af naar bijzondere informatie. Misschien wil ik wel iets met Webdesign of Webredacteur doen. Als het maar creatief is. Ik zal me wel moeten laten voorlichten of daar wat broodkorstjes mee te verdienen zijn. Wat mij betreft hoef ik geen fulltime baan meer en lijkt een fijne parttimebaan mij ook wel prettig. Het klinkt in iedergeval lekker in de oren. De dan nog ontbrekende uren vul ik met wat kleine zelfstandige zaken aan. Ik voel me nu goed en sterk en ga straks weer naar mijn atelier om lekker in "the mood" te komen. Hierbij een  paar foto's van het schilderij waar ik op dit moment mee bezig ben. Het is in iedergeval mooi voer voor psychologen.  

  Nog zonder titel                                    detail                                                     detail

Lees meer >> | 1574 keer bekeken

Anno 2008: Winterse compassie

Lees meer >> | 1454 keer bekeken

Samen (zijn wij) Sterker. (Emotie bij schilderij 'Samen Sterk)

Langzaam drinkt het tot mij door en wordt mijn gevoeligheid op de proef gesteld. De gevolgen van mijn genomen beslissing laten zich weer even gelden. Zo nu en dan overvalt mij de twijfel. Ik durf het niet te uiten, niet te laten zien. Waarom geef ik verdorie niet toe aan deze emotie? Ik zou alleen maar mijn hart willen laten spreken. Mijn partner daar in tegen, is veel sterker. Sterker dan ik dacht. Haar steun is oprechter trouw. Liefde. Het zijn haar wijze woorden die mij weer de nodige kracht geven. Weer probeer ik krachtig mijn beslissing te accepteren.

Lees meer >> | 3861 keer bekeken

Herfstachtige taferelen (emotie bij het schilderij 'Herfst')

Langzaam zak ik naar aardse bodem.  Ik heb het weer lang weten vol te houden.

Je warmte heb ik veel te kort mogen koesteren. Langzaam glijdt de hele wereld voorbij.

Mijn broertjes en zusjes zullen ook zo wel komen. We doen vandaag even geen wedstrijdje.

Maar een moet toch de eerste zijn. Laat mij dat dan maar wezen.  

Laat maar waaien, de wind strooit toch roet in het eten. Moe maar voldaan kom ik uit op mijn bestemming.

Moedertje Aarde, nog even en dan ben ik er weer. Het heeft weer lang genoeg geduurd.

Tot straks dan maar weer......de lente......ik verheug me er nu alweer op.

Lees meer >> | 1764 keer bekeken

Kunstmarkten in Bergen NH

Bergense Kunstmarkt Juli 2008

In de maand Juli 2008 heb ik samen met Saskia en Lida (mijn vrouw) 2 keer met een heuse marktkraam op deze markt gestaan. Alhoewel ik "nog"  niets heb verkocht, was ik erg enthousiast over de ambiance en sfeer van deze twee mooie donderdagavonden.

Overigens prima georganiseerd. 

Omdat ik onervaren met de marktkraam was, hadden wij bij de 2e keer die zaakjes wat beter ingericht.  Naast de schilderijen werd de kraam verder opgeleukt met een boedhabeeldje, wat waxinelichtjes en een paar mooie takken hedera. Heel stijlvol!  Daarnaast had ik wat  "Emoties"  (keurig in kleur en op fotopapier) neergelegd.  Voor mij waren de ontmoetingen met belangstellenden de krenten uit de pap.

Lees meer >> | 1896 keer bekeken

Kreta 2008

In mei 2008 ben ik met een aantal mensen naar Kreta geweest. 8 dagen lang hebben wij van prachtig mooi weer mogen genieten. Op het moment van dit schrijven is alles nog groen - blauw. Ik heb al direct heimwee naar dit facinerende eiland. De vele onafgebouwde huizen waren echter een smet in het verder prachtige en ruige landschap. Het blauw/turcoise was prachtig van kleur en nodigde natuurlijk direct uit  om daar wat mee te gaan doen. Zo ga ik samen met Saskia (nichtje van Lida) onafhankelijk van elkaar onze `griekse´ ervaringen aan het nu nog blanke linnen toevertrouwen. Spannend! 

In Elounda, bekend van de daar opgenomen televisieserie `Who pays the Ferryman`, zag ik een aantal prachtige schilderijen. De engelse ober van cafe/restaurant the Ferryman wist mij te vertellen dat de schilderijen door de oude eigenaar waren gemaakt. Een begaafde 70 jarige oude meester. 

 
Uithangbord van de taverne `The Ferryman` in het Creteense plaatsje Elounda.

Lees meer >> | 2218 keer bekeken

Museum Zwolle

Zijn vader Maarten Krabbé en grootvader Hendrik Maarten Krabbé waren al bekende schilders. Maar dat Jeroen Krabbe ook kon schilderen was ons nog niet echt bekend. Zijn eerste werken konden ons nog niet zo boeien maar zijn latere werk (eind 90tigger jaren) des te meer. Zijn heldere kleurgebruik en kennis van het expressionisme, maken zijn werken tot een boeiende compositie. Jeroen Krabbe; een sympatieke createur met een rijke artistieke erfenis. 

Lida en ik hadden het geluk de kunstenaar nog even in het echt te mogen ontmoeten.  Wat als een grapje moest uit pakken, werd even later werkelijkheidt. Omdat ik wist waar Jeroen zijn auto had geparkeerd vonden wij het grappig om mijn visitiekaartje met een dankwoordje achter de ruitenwisser van zijn auto te doen. 

Nog leuker werd het omdat hij op dat moment onze richting kwam uit lopen en wij mijn visitekaartje persoonlijk aan hem konden overhandigen. Vriendeljik bedankte hij onze voor deze reactie met de opmerking dat het kaartje in zijn persoonlijke plakboek een plaatsje zou krijgen.

Onze dag kon niet meer verpest worden en met een brede glimlach vervolgende wij onze weg door het mooie Zwolle.  

Lees meer >> | 2263 keer bekeken

Mijn ouders;

Toch is dit weer een goede zet van de mensen van Exto. Lange tijd ben ik op zoek naar een goede mogelijkheid om de teksten van mijn emoties op een heldere wijze te presenteren.  Zoals het in de introductie van mijn website ook al staat , ben ik naast het schilderen ook graag aan het "emotioneren".  Zo ook met de volgende emotie.

Lees meer >> | 1982 keer bekeken